Прытыцкі Сяргей Восіпавіч (19.01(1.2). 1913, в. Гаркавічы Саколкаўскага пав. Гродзенскай губ., цяпер Падляшскае ваяводства, Польшча - 13.06.1971, Мінск), дзяржаўны і палітычны дзеяч, удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі, адзін з арганізатараў патрыятычнага падполля і партызанскага руху ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

3 1931-га – сакратар Крынкаўскага раённага, потым Гродзенскага акруговага камітэта КСМЗБ. Кіраваў забастоўкамі лясных рабочых. Быў арыштаваны польскімі ўладамі ў 1933 г. 5 месяцаў знаходзіўся ў гродзенскай турме, вядомай у Польшчы сваім жорсткім рэжымам. Яго білі, катавалі, але так і не дабіўшыся прызнання, вымушаны былі адпусціць. Апынуўшыся на волі, Сяргей Восіпавіч актыўна ўключыўся ў рэвалюцыйную дзейнасць, з лістапада 1933 г. перайшоў на нелегальнае становішча.

У 1933-1934 гг. – член Слонімскага акруговага камітэта камсамола, у 1935-1936 гг. – сакратар Слонімскага акруговага камітэта КСМЗБ. Быў адным з кіраўнікоў забастоўкі лясных рабочых у Саколкаўскім, Гродзенскім і Слонімскім паветах.

У студзені 1936 года ў Віленскім акруговым судзе падчас судовага працэсу над 17 рэвалюцыйнымі дзеячамі страляў у правакатара; пры арышце быў цяжка паранены. У чэрвені 1936 года прыгавораны да пакарання смерцю, што выклікала шматлікія акцыі пратэсту і кампанію салідарнасці ў многіх краінах свету. Смяротны прысуд быў заменены пажыццёвым турэмным зняволеннем.

Вызвалены з турмы ў верасні 1939 года. У пачатку Вялікай Айчыннай вайны ўдзельнічаў у стварэнні абарончых збудаванняў вакол Магілёва, у фарміраванні народнага апалчэння ў Гомелі. Са жніўня 1941 года - на фронце.

1942 - 1944 гг. – другі сакратар ЦК ЛКСМБ;

1949 - 1952 гг. – першы сакратар Гродзенскага абкама КПБ;

1962 - 1968 гг. – сакратар ЦК КПБ, намеснік старшыні Савета Міністраў БССР;

1968 - 1971 гг. – старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.

Узнагароджаны чатырма ордэнамі Леніна, двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, медалямі.

Факты з падпольнай дзейнасці Прытыцкага ў Заходняй Беларусі паслужылі дакументальнай асновай для стварэння кінастужкі “Чырвонае лісце”.