Ганна Рыгораўна Жарабцова-Андрэева (28 верасня 1868, Гродна – 23 сакавіка 1944, Рыга) – камерная спявачка, прафесар Пецярбургскай і Латвійскай кансерваторый, вакальны педагог.

Дэбют маладой спявачкі адбыўся ў 1891 годзе, у рамках кансерваторскага канцэрта, арганізатарам якога выступіў Рымскі-Корсакаў. Кампазітар быў зачараваны першай сустрэчай з Жарабцовай-Андрэевай, а сама спявачка таксама атрымала самыя станоўчыя ўражанні.

У 1892 годзе Жарабцова-Андрэева скончыла Пецярбургскую кансерваторыю. Спявачка ўступіла ў шэрагі членаў Пецярбургскага Камернага грамадства, неаднаразова гастралявала па Германіі. Пасля смерці кампазітара Рымскага-Корсакава ў 1908 годзе цеснае шчырае сяброўства зблізіла яе з надзеяй Мікалаеўнай Пургольц, удавой Корсакава. Сама Жарабцова-Андрэева літаральна ўкладвала душу, непаўторна выконваючы рамансы, напісаныя Рымскім-Корсакавым.

Вельмі многія замежныя навінкі, якія перасеклі мяжу Расіі, упершыню былі агучаны голасам Ганны Жарабцовай-Андрэевай. Напрыклад, творы Дэбюсі, Штраўса, Равеля, Пракоф’ева, Стравінскага.

З 1903 года Ганна Жарабцова-Андрэева занялася выкладчыцкай дзейнасцю. У пачатку 1910-х гадоў Жарабцова-Андрэева стала выкладчыкам Пецярбургскай кансерваторыі. Пасля эміграцыі ў Рыгу ў 1922 годзе Жарабцова-Андрэева занялася выкладчыцкай дзейнасцю ў Латвійскай кансерваторыі. Доўгі час Ганна Жарабцова-Андрэева давала прыватныя ўрокі спеваў. Памерла спявачка ў Рызе 23 сакавіка 1944 года.

Ганну Рыгораўну Жарабцову-Андрэеву пры жыцці называлі “звонкім жаўруком” за рэдкае драматычнае сапрана. Спадчына Ганны Жарабцовай-Андрэевай цалкам належыць рускай культуры Срэбнага стагоддзя, а яе педагагічныя заслугі бясспрэчныя, паколькі вядома, што многія вучні спявачкі выступалі са сцэны Марыінскага тэатра.